Porodica Idrizović je davne 1932 godine osnovala prvi taksi (prevoz putnika), kako u Novom Pazaru tako i u Sandžaku. Kod jedne ugledne Beogradske porodice kupuje porodični auto marke Ševrloet proizveden u Americi 1924 godine, sa kojim je i obavljao taksi prevoz. Uveliko radi na angažovanju prevoza putnika kako u gradu tako i van Novog Pazara, sve do drugog svetskog rata. Svoje vozilo daje na raspolaganju vojsci Jugoslavije, gde služi i vozi komadanta 5 Sandžačke divizije. Od 1945 godine nastavlja sa prevozom do 1961. godine. Za tadašnje veoma teške uslove rada posao se postepeno razvijao sve do 1950 godine. Početkom pedesetih dolazi do potrebe za više taksi vozila u gradu. Dolaskom novih kolega  Aljo osniva taksi udruženje Novog Pazara 1961 godine. Iste godine u Nemačkoj kupuje autobus marke mercedes sa 35 sedišta.Nakon godinu dana prodaje isti i vraća se taksi prevozu sa vozilom marke Opel olimpia, da bi posle izvesnog vremena obnovio i pribavio moderniji vozni park. Taksi prevozom se bavi sve do 1986 godinekada odlazi u penziju u 82 godini kao najstariji vozač tadašnje Jugoslavije, ostavljajući za sobom brojna priznanja od kralja Aleksandra (sa kojim se više puta susretao), Josipa Broza Tita, i mnogih drugih tada veoma važnih ličnosti. Sinovi Ismail i Faruk nastavljaju sa taksi prevozom do 1990 godine. Tada braća Idrizović poučeni znanjem stekli radeći zajedno sa ocem i na osnovu njegovog dugogodišnjeg prevoznog iskustva postavljaju temelje današnjeg preduzeća Delontrans. 1990 godine braća idrizović kupuju jedan moderan turistički autobus, registruju međunarodni saobraćaj i otpočinju rad sa prvom linijom za Nemačku(Minhen). Preduzeće kasnije kupuje moderne turističke autobuse marke Mercedes 303 i otvaraju prvi u Srbiji liniju za Švedsku (Malme) i Dansku (Kopenhagen).